Η βαθιά οικονομική κρίση του καπιταλισμού όχι απλά δεν έχει ξεπεραστεί όπως προσπάθησαν με φαιδρό τρόπο να μας πείσουν όλο το προηγούμενο διάστημα οι θιασώτες των μνημονίων και οι υμνητές της ανάπτυξης, αλλά συνδυαζόμενη με την εξάπλωση του κορονοιού βαθαίνει. Στο έδαφος αυτό η κοινωνική πλειοψηφία απειλείται από ένα νέο μπαράζ λεηλασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών, ως συνέχεια της υπερδεκαετούς επίθεσης του κεφαλαίου. Σημαντική πλευρά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων είναι και η δημιουργία ενός περιβάλλοντος απόλυτης «επενδυτικής» και επιχειρηματικής ασυδοσίας και καταστροφικών σχεδιασμών στους ελεύθερους φυσικούς χώρους, που αντικειμενικά υποβαθμίζει το φυσικό περιβάλλον, απειλεί την υγεία και την ελευθερία των κοινωνιών και οξύνει τα ήδη μεγάλα περιβαλλοντικά ζητήματα.
Στο έδαφος αυτό αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται, σε κάθε γωνιά της χώρας, λαϊκές αντιστάσεις και κινήματα που διεκδικούν το δημόσιο φυσικό χώρο, τα ελεύθερά κοινωνικά αγαθά, τον καθαρό αέρα. Από τα Άγραφα μέχρι τις Σκουριές και από την Ήπειρο μέχρι τις Σταγιάτες και το Βόλο χτυπάει η καρδία των αγώνων για τη γη και την ελευθερία. Αγώνες που ενοποιούνται στην πάλη ενάντια στην καταστροφική καπιταλιστική ανάπτυξη και κατ επέκταση στην προσπάθεια ανάσχεσης στρατηγικών επιδιώξεων για την αστική τάξη και μεγάλα πολυεθνικά συμφέροντα.
Το επόμενο διάστημα οι αγώνες αυτοί θα εισέλθουν σε μία νέα απαιτητικότερη φάση κλιμάκωσης. Η ανάγκη του κεφαλαίου για μια φυγή προς τα μπρος, για την εισχώρηση σε νέα πεδία κερδοφορίας, θα κάνει την καταστροφική μηχανή της καπιταλιστικής ανάπτυξης, πιο επιθετική και πιο επικίνδυνη για τα κοινωνικά δικαιώματα. Τα γεγονότα του καλοκαιριού στο Βόλο με τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στην καύση σκουπιδιών που χτυπήθηκαν άγρια από τους μηχανισμούς της κρατικής καταστολής, το μπαράζ διώξεων αγωνιστών από τα Άγραφα μέχρι τις Σταγιάτες και ο ενεργειακός παροξυσμός των δυνάμεων του κεφαλαίου που φτάνει μέχρι τον εκβιασμό πολεμικών γεγονότων, καταδεικνύει πως ο πόλεμος πολυεθνικών – κοινωνιών θα μεταβληθεί σε μια μάχη ζωής και θανάτου. Ως εκ τούτου τα ίδια τα κινήματα πρέπει να μετεξελιχτούν από βραχίονες πολιτικής και κοινωνικής καταδίκης των καταστροφικών σχεδιασμών, σε ένα ενιαίο μαχητικό ρεύμα υπονόμευσης και ανατροπής των κατευθύνσεων της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Να διεκδικήσουν όρους νίκης απέναντί στα τέρατα του κεφαλαίου.
Σε αυτή τη μάχη πρέπει να πορευτούμε με το μαχόμενο εργατικό κίνημα. Με τις αγωνιζόμενες συλλογικότητες που δεν επιλέγουν προνομιακά και ειδικά πεδία αναμέτρησης με την αστική πολιτική, αλλά παλεύουν να αλλάξουν συνολικά το ρου της ιστορίας, προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Οι αγώνες για το περιβάλλον και τη ζωή μας έχουν ταξικό πρόσημο. Όσοι εντός αυτών υιοθέτησαν ή υιοθετούν πολιτικές «όλοι μαζί» είτε έθρεψαν καταστροφικές θεσμικές αυταπάτες, είτε μετέτρεψαν τα κινήματα σε μορφές απλής διαμαρτυρίας. Αντιθέτως η ανάδειξη του ταξικού χαρακτήρα των μαχών, κλιμάκωσε την αντιπαράθεση και έφερε πολλές φορές σε αδιέξοδο τους σχεδιασμούς της αστικής πολιτικής.
Σε αυτή την κατεύθυνση αξιολογούμε τη διαδήλωση που διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη ενόψει της ΔΕΘ ως σημαντικό κόμβο για την ενοποίηση των κινηματικών αντιστάσεων και την κλιμάκωση της πάλης ενάντια στα τερατουργήματα κυβερνήσεων, ΕΕ, κεφαλαίου. Η συμμετοχή χρόνια τώρα των συναγωνιστών από τις Σκουριές στις ανεξάρτητες ταξικές συγκεντρώσεις στην Καμάρα, αλλά και τα βήματα που έγιναν από τη συμμετοχή συλλογικοτήτων από όλη τη χώρα σε πολλές μάχες στην Καρδίτσα, το Βόλο και αλλού δείχνουν το δρόμο για τη δημιουργία ενός ανατρεπτικού μετώπου αγώνα. Στη βάση αυτή καλούμε όλες τις μαχόμενες συλλογικότητες των τοπικών κινημάτων να συμμετέχουν στη διαδήλωση στις 12 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη και στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση στην Καμάρα
Στο πλευρό των καθαριστριών για μόνιμη και σταθερή εργασία, όχι στην υπερεκμετάλλευση της ελαστικής εργασίας, άμεσα μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια των σχολικών μονάδων του νομού μας
Δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράσταση και υποστήριξή μας στα αιτήματα για άμεση μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων καθαριστριών-καθαριστών δημόσιων σχολείων του νομού μας και του δήμου Βόλου, καθώς και για μαζικές νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Οι καθαριστές-καθαρίστριες στα δημόσια σχολεία με συμβάσεις έργου ακόμα και 18 χρόνων, με μισθούς πείνας, με πολλά χαμένα μεροκάματα επειδή οι συμβάσεις δεν υπογράφονται σωστά και απλήρωτοι/ες πολύ συχνά για μήνες, κρατούν χρόνια τώρα με το μόχθο τους, τα σχολεία όρθια και αξιοπρεπή για τα παιδιά μας.
Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα των δημόσιων σχολείων, αγωνίζονται καθημερινά και μέσα σε αντίξοες συνθήκες, εδώ και πολλά χρόνια, ώστε τα σχολεία των παιδιών μας να είναι καθαρά, ώστε οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να λειτουργούν σε ένα υγιές και ασφαλές περιβάλλον. Ειδικά την περίοδο της πανδημίας που διανύουμε, η συνεχής καθαριότητα των σχολικών χώρων αναδεικνύεται σε μέγιστο ζήτημα ασφάλειας και υγιεινής και αποκαλύπτει ότι το σύστημα των συμβάσεων έργου οδηγεί στην υπερεκμετάλλευση των ελαστικά εργαζόμενων και ταυτόχρονα υποβαθμίζει τις κοινωνικές υπηρεσίες και δομές όπως η καθαριότητα των σχολείων.
Η ομηρία των συμβασιούχων συνεχίζεται…
Αντί λοιπόν, η κυβέρνηση να ικανοποιήσει το αίτημα του εργατικού κι εκπαιδευτικού κινήματος για μόνιμη και σταθερή εργασία, μονιμοποίηση των καθαριστριών και μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, προχώρησε σε πρόσληψη του ίδιου αριθμού καθαριστριών με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, πλήρους ή μερικής απασχόλησης, και διάρκειας ως τη λήξη του διδακτικού έτους! Δηλαδή θα προσληφθούν για 9 μήνες μέχρι τον Ιούνιο του 2021 λες και τα σχολεία δεν συνεχίζουν να έχουν ανάγκη από καθαριότητα και οι εργαζόμενοι δεν συνεχίζουν να έχουν ανάγκες επιβίωσης. Στον δήμο Βόλου οι προσλήψεις αφορούν 81 πλήρους απασχόλησης και 62 μερικής, ενώ στον υπόλοιπο νομό 27 πλήρους και 43 μερικής.
Ο μεσαίωνας είναι εδώ…
Η ελαστική εργασία, οι συμβασιούχοι, οι ωρομίσθιοι, οι «ωφελούμενοι» αποτελούν το νέο μοντέλο εργαζόμενου που επιβάλλουν οι «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Εργαζόμενοι όπως οι καθαρίστριες/ές προσλαμβάνονται για συγκεκριμένο έργο τον Σεπτέμβριο, απολύονται τον Ιούνη και ελπίζουν να ξαναβρούν δουλειά τον επόμενο χρόνο. Ημιεργαζόμενοι που ποτέ δε θα κατορθώσουν να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα χρόνια υπηρεσίας για να ελπίζουν σε σύνταξη, παρότι τους γίνονται κρατήσεις. Ζωή στη φτώχια, στην ανασφάλεια, στην εργασιακή περιπλάνηση. Όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΣΥΡΙΖΑ) με τις αποφάσεις τους διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις, και έχουν και το θράσος να ισχυρίζονται ότι πρέπει να τους είμαστε υποχρεωμένοι γιατί έχουμε μισή δουλειά-μισή ζωή. Ανερυθρίαστα ισχυρίζονται: «Έχετε δουλειά, μη μιλάτε, ξέρετε πόσοι περιμένουν από πίσω;» ή «Αν δε σου αρέσει να παραιτηθείς!»
Αποτέλεσμα να διογκώνεται συνεχώς η ανεργία και να δημιουργείται μια συνεχώς αυξανόμενη «κατηγορία» εργαζομένων, αυτή των «μόνιμων συμβασιούχων». Η τακτική των μηδενικών προσλήψεων μόνιμου προσωπικού στην καθαριότητα των σχολικών μονάδων έχει εκτινάξει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και έχει οδηγήσει τους εργαζόμενους να είναι καταδικασμένοι να ζουν σε ένα καθεστώς συνεχούς εργασιακής ομηρίας και ανασφάλειας, ενώ οι δήμοι συζητούν προτάσεις για ανάθεση της καθαριότητας των σχολείων σε εργολάβους και ιδιωτικά συνεργεία, όπως ήδη γίνεται στις σχολικές μονάδες που έχουν κατασκευαστεί με ΣΔΙΤ.
Αυτή η κατάσταση πρέπει να πάψει!
Μόνιμη, σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα – Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Αξιοπρεπείς αμοιβές και επαναφορά όλου του κλάδου στα ΒΑΕ.
Ανθρώπινες Συνθήκες Εργασίας, με τήρηση των κανόνων Υγιεινής & Ασφάλειας.
- Κανένας μεγαλοεργολάβος καθαρισμού ή συνεργείο μέσα στα σχολεία
- Μαζικές προσλήψεις καθαριστών-καθαριστριών και όχι εντατικοποίηση της δουλειάς τους
- Καμία σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα
